مشخصات اختصاصی محلول خوراکی هوفاریقون
گروه آنتی رفلاکس و زخم معده
نوع محفظه بطری شیشه ای
نوع محصول قطره
سایز 120 میلی لیتر
کد بهداشتی 0149 - (ز-ب) - 90 - م
جنسیت مصرف عمومی
مشخصات عمومی محلول خوراکی هوفاریقون
کشور سازنده ایران
شرکت سازنده زردبند
وب سایت www.zardband.com
اطلاعات کاربردی محلول خوراکی هوفاریقون
مشخصه ها دارای اثرات ضد زخم و ضد التهابی دارای خواص آنتی اکسیدانی و کاهش ترشح عوامل التهابی با پوشاندن لایه بیرونی مخاط معده سبب کاهش نفوذپذیری و افزایش مقاومت در برابر ترشحات معده می گردند.
روش مصرف روزانه دو مرتبه، قبل از صبحانه و قبل از خواب هر بار 1 قاشق غذاخوری میل شود.
موارد مصرف کمک به بهبود زخم معده
هشدار مصرف در دوران بارداری و شیردهی قبل از مصرف با پزشک مشورت نمایید. این محصول مکمل غذایی بوده و برای تشخیص، پیشگیری یا درمان نمی باشد. در صورت مصرف هرگونه دارو، قبل از مصرف با پزشک مشورت نمایید. از مصرف این فرآورده در کودکان زیر 12 سال خودداری شود. از مصرف همزمان این فرآورده با داروهای سیکلوسپورین و تاکرولیموس به این دلیل که ممکن است موجب رد حاد پیوند شود، اکیدا خودداری شود بدلیل تداخل با داروهای بیهوشی و بی حسی موضعی، حداقل از 5 روز قبل از اعمال جراحی، مصرف این محصول قطع گردد.
شرایط نگهداری در جای خشک و خنک و دور از دسترس اطفال نگهداری شود.
توضیحات گیاه گل راعی که در زبان فارسی به نام های علف چای، هوفاریقون و هزار چشم نیز معروف است از گیاهان دارویی رایج و شناخته شده از زمان های قدیم تا به امروز است. نام هزار چشم به دلیل ظاهر برگهای این گیاه است: چنانچه برگ گل راعی در مقابل نور قرار گیرد نقاط فراوان بسیار کوچک و شفافی مانند سوراخ مشاهده می شود. از اینرو نام علمی این گیاه “پرفوراتوم” است که در زبان لاتینی به معنای سوراخ سوراخ می باشد. نام انگلیسی این گیاه “سنت جونز ورت” (St John’s Wort) دلالت بر گل دهی آن در حدود روز بیست و چهارم ماه “جون” مصادف با روز “سنت جونز” دارد. مردم انگلیس طبق یک سنت قدیمی در روز “سنت جونز” این گیاه را روی آتش قرار می دهند تا باعث دوری ارواح خبیث گردد. همچنین گفته می شود نام انگلیسی این گیاه برگرفته از نام شوالیه های “سنت جان” است که از آن در میادین جنگهای صلیبی برای مداوای زخم استفاده می نمودند. تاریخچه استفاده دارویی از گل راعی استفاده دارویی از این گیاه به بیش از 2400 سال قبل بر می گردد. حکمای یونان باستان از جمله بقراط، دیوسکوریدوس، تئوفراست و جالینوس از گل راعی به عنوان یک گیاه دارویی ارزشمند یاد کرده اند. دیوسکوریدوس از این گیاه برای درمان سیاتیک بهره می جست. جالینوس در مزاج چهار گانه (خون، بلغم، صفرا و سودا) طبع گل راعی را گرم و خشک معرفی کرده است. در قرون وسطی باور بر این بود که گل راعی ارواح خبیث را دفع کرده و آنرا برای درمان اضطراب و رفتارهای عصبی تجویز می کردند. در سال 1633 “جرارد” موارد استفاده از گل راعی را مرهم زخم، سوختگی و جراحت اعلام کرد. اولین فارماکوپه دارویی که در سال 1618 منتشر شد، از عصاره روغنی گل راعی به عنوان یکی از بهترین مرهم های زخم یاد نموده و آنرا برای بهبود خراشها و سوختگی های سطحی توصیه کرده است.
مشاهده و خرید